ZGŁOŚ PROBLEMikona ozdobna

Pola oznaczone gwiazdką (*) są wymagane
*
*
*
*
captcha
Zapoznałem/am się i akceptuję regulamin oraz politykę prywatności *

KĘPA(44)
|
Kępa3

  • SENGŚ tom 4, strona 169

Nazwa:

Forma podstawowa: Kępa

Dopełniacz: -y

Klasa toponimu:

ojkonimy

Charakterystyka obiektu:

część miasta

Lokalizacja:

Przynależności administracyjne: woj. kat. (1991)

Lokalizacja opisowa: cz. mta Pszczyna, kat.

Współrzędne: POINT(18.9317986 49.982049)

Materiały historyczne:

Forma nazewnicza Rok zapisu Adres bibliograficzny URL Uwaga
URM 80-80 (MP 49/28 A)
Kempa 1845 K45 496
Kempa, Kępa 1850~ LDykc 99
1900 Myc 30
1965 Sien 24
1967 PRL 460
1981 Wyk II 63

    Etymologia:

  • Od wyrazu kępa ‛gromadka, kupka, pęk (np. drzew, trawy); wysepka, wyniosłość na rzece lub na bagnie, porośnięta zwykle krzewami’ (SławskiSE II 127) — jedna z najżywotniejszych baz w toponimii słow., por. czes. Koupě Prof II 340, schorw. Kupa, głuż. Kupiny, ros. Kupina itd. (Šmilauer 99). Wyk II 63-66 rejestruje przeszło 160 n. m. Kępa, nie mówiąc już o pozostałych derywatach (Kępica, Kępiaste, Kępie, Kępina, Kępiste, Kępka, Kępno itp.).